Byliny rosnące w ogrodzie przez wiele lat na tym samym miejscu wyczerpują składniki pokarmowe i pomimo poprawnego nawożenia rosną źle. Szczególnie pysznogłówki, astry nowobelgijskie i nowoangielskie, a także krwawniki bardzo szybko powodują „zmęczenie” gleby. Niektóre byliny rozrastają się nadmiernie, zmieniając na gorsze wygląd rabaty, a gdy rozrosną się chwasty wieloletnie takie jak np. perz czy mniszek, to odchwaszczenie jest wręcz niemożliwe.
Z tej też przyczyny byliny powinniśmy przesadzać i dzielić co kilka lat.
Najlepszym terminem do dzielenia i przesadzania bylin jest sierpień, a szczególnie jego druga połowa.

Przygotowanie gleby

Staranne przygotowanie gleby jest warunkiem dobrego i zdrowego wzrostu i rozwoju bylin. Podstawową czynnością jest głębokie przekopanie gleby – na jeden szpadel lub głębiej. Rozluźniona i przewietrzona gleba stwarza lepsze warunki dla korzeni roślin, a także zatrzymuje więcej wody i nie traci jej tak szybko.
Podczas przekopywania należy starannie wybrać korzenie i kłącza chwastów wieloletnich. Wysokie byliny mają zwiększone potrzeby nawozowe i powinny mieć zapewnioną odpowiednią dawkę składników pokarmowych. Najlepszy w tym celu jest obornik bydlęcy. Zawiera on wszystkie potrzebne roślinom składniki, a zwłaszcza azot (N), fosfor (P), potas (K) i wapń (Ca), a także pewne ilości magnezu (Mg) i siarki (S). Obornik ma właściwości wzbogacania gleby o florę glebową.
Zamiennikiem obornika, może być torf odkwaszony wymieszany z nawozami mineralnymi.

Przesadzanie

Zwracamy uwagę, aby do dalszej uprawy trafiły tylko rośliny zdrowo wyglądające bez widocznych objawów porażenia przez choroby lub będące miejscem gniazdowania szkodników. Wszystkie egzemplarze jednego gatunku, a zwłaszcza odmiany powinny być jednakowo silne i duże, aby potem nie było jaskrawego zróżnicowania we wzroście.
Wykopaną karpę należy otrząsnąć z ziemi, a następnie rozerwać lub przeciąć na niewielkie części. Łatwo dzieli się te byliny, które tworzą rozłogi, ą także rośliny rozrastające się powierzchniowo.
Przed sadzeniem musimy usunąć uszkodzone liście, pozawijane i nadłamane korzenie, a także wszystkie pędy kwiatostanowe i owocostany.
Sadzimy na tej samej głębokości, na jakiej rosły przed wykopaniem zwracając uwagę, aby szyjka korzeniowa była całkiem przykryta ziemią. Wiele bylin jest wrażliwych na zbyt głębokie sadzenie np. piwonie i kosaćce kłączowe. Piwonie są tak wrażliwe na zbyt głębokie umieszczenie pąków odnawiających, że nie kwitną przez kilka lat po przesadzeniu, jeżeli zostaną umieszczone zbyt głęboko. Powinny znajdować się tuż pod powierzchnią gruntu.
Pąki liściowe kosaćców i górna część kłącza muszą znajdować się nad powierzchnią gruntu.
Generalnie korzenie, zależnie od właściwości gatunku rośliny powinny być skierowane albo pionowo w dół, albo ukośnie na boki, ale nigdy nie mogą być zawinięte do góry, szybko wówczas zamierają.

Po przesadzeniu

Po posadzeniu każdą roślinę należy podlać podlewamy niezbyt silnym strumieniem wody najlepiej przy pomocy konewki i do czasu ich dobrego ukorzenienia systematycznie zraszamy.
Dobre wyniki daje ściółkowanie rabat bylinowych 5-8 cm warstwą kory kompostowanej lub torfu, które utrzymuje równomierną wilgotność i strukturę gleby, a także stabilizuje jej temperaturę, co sprzyja lepszemu zakorzenieniu się nowo posadzonych bylin.